dachy okna Bud24 przetargi dekarze forum kontakt
Elewacje



Elewacje docieplaj±ce



Prawie 40% strat cieplnych w budownictwie mieszkaniowym stanowi ciep³o tracone przez ¶ciany zewnêtrzne. Ponadto od 1998 roku obowi±zuj± zaostrzone wymagania dotycz±ce izolacyjno¶ci cieplnej ¶cian zewnêtrznych:

- dla ¶cian zewnêtrznych jednorodnych, czyli wykonanych z jednego materia³u o w³a¶ciwo¶ciach konstrukcyjnych i jednocze¶nie izolacyjnych wspó³czynnik przenikania ciep³a k nie mo¿e byæ wiêkszy ni¿ 0,5 W/m2K;

- dla ¶cian o budowie warstwowej, z izolacj± ciepln± z materia³ów o wspó³czynniku przewodzenia ciep³a o warto¶ci poni¿ej 0,05 W/mK obni¿ono maksymaln± warto¶æ wspó³czynnika przenikania ciep³a k do 0,30 W/m2K;

Wymogi te dotycz± zarówno budynków nowo wznoszonych jak i remontowanych lub przebudowywanych. Warto wiêc zastanowiæ siê nad ociepleniem ¶cian zarówno je¶li chodzi o budowanie nowego domu, jak i o modernizacjê starego. Nak³ady poniesione na ten cel zwróc± siê naprawdê szybko.

Niezale¿nie od metody, rolê izolacji pe³ni zwykle we³na mineralna albo styropian:

- we³na mineralna

Nie ogranicza dyfuzji pary wodnej na zewn±trz budynku. Stosuje siê zwykle we³nê lamelowan± (lamelow±) lub we³nê o zaburzonym uk³adzie w³ókien. We³na lamelowa ma w³ókna u³o¿one prostopadle do powierzchni, co zwiêksza wytrzyma³o¶æ na rozrywanie i elastyczno¶æ (pozwala wiêc na ocieplenie zakrzywionych ¶cian budynku). Powinna mieæ gêsto¶æ 80÷150 kg/m3 i byæ nas±czona preparatem hydrofobowym. W systemach dociepleñ stosuje siê zwykle p³yty grubo¶ci 8, 10, 12 cm, odmian 80, 100, 120 lub 150 (w zale¿no¶ci od systemu). Do ocieplania coko³ów najlepiej u¿yæ p³yt twardszych, produkowanych z przeznaczeniem do izolowania termicznego fundamentów.

- styropian

Ogranicza dyfuzjê pary wodnej na zewn±trz budynku. Stosuje siê zwykle styropian samogasn±cy FS o gêsto¶ci nie mniejszej ni¿ 15 kg/m3. Najczê¶ciej u¿ywane s± p³yty do ³±czenia na zak³ad lub na wpust i wypust. Zaleca siê równie¿ stosowanie p³yt ryflowanych – z pod³u¿nymi rowkami (z jednej strony) s³u¿±cymi do odprowadzania wody. Zwykle stosuje siê p³yty o wymiarach nie przekraczaj±cych 120x60cm, o grubo¶ci 10 cm (maks. 25 cm). Do ociepleñ powinien byæ stosowany styropian sezonowany przez co najmniej 8 tyg. Do ocieplania coko³ów najlepiej u¿yæ styropianu ekstradowanego – twardszego i mniej nasi±kliwego.

¦ciany zewnêtrzne mo¿emy ociepliæ i wykoñczyæ stosuj±c metodê lekk± mokr± (ocieplenie + tynk) lub metodê lekk± such± (ocieplenie + sucha ok³adzina montowana na ruszcie).

- metoda lekka mokra (BSO – bezspoinowy system ocieplenia)

Lekka – ciê¿ar warstwy ocieplenia wraz z tynkiem wynosi 10÷30 kg/m2.
Mokra – do rozrobienia zaprawy klejowej i tynku konieczna jest woda.

Ocieplenie sk³ada siê tu z trzech warstw:
1. Warstwa izolacyjna (p³yty styropianowe lub we³na mineralna).            
Czê¶ciej stosuje siê styropian, ze wzglêdu na ³atwo¶æ monta¿u;
2. Warstwa wzmacniaj±ca (zaprawa klej±ca + siatka).

Siatka zbrojeniowa zabezpiecza termoizolacjê przed uszkodzeniem i  nadaje odpowiedni± wytrzyma³o¶æ tynkowi. Najlepsze s± siatki wykonane z w³ókna szklanego. Gorsze w³a¶ciwo¶ci maj± te z polipropylenu. Wytrzyma³o¶æ siatek zale¿y w du¿ej mierze od ich masy. Polecane s± wiêc takie, których 1 m2 wa¿y 140-190 gr.;



W³a¶ciwo¶ci:

- wymaga dok³adnego przygotowania pod³o¿a – ¶cianê nale¿y oczy¶ciæ z resztek zaprawy, lu¼nych kawa³ków tynku, z nalotów, wykwitów i py³u;

- roboty mo¿na prowadziæ w temperaturze 5÷25°C, przy bezdeszczowej i bezwietrznej pogodzie, przy niezbyt intensywnym nas³onecznieniu;

- prostota wykonania;

- trwa³o¶æ;

- pozwala na zminimalizowanie grubo¶ci przegrody przy zachowaniu odpowiednich parametrów termicznych;

- pozwala na wyeliminowanie mostków termicznych dziêki rozdzieleniu funkcji w ¶cianie (warstwa no¶na i warstwa izolacyjna);

- ze wzglêdu na specyfikê robót konieczne s± przerwy technologiczne;

- ze wzglêdu na miêkkie pod³o¿e tynku elewacje takie s± podatne na uszkodzenia mechaniczne;

- du¿a wra¿liwo¶æ na b³êdy wykonawcze;

Zastosowanie:


Nowe i stare budynki, niezale¿nie od technologii ich wykonania
(nie licz±c ¶cian drewnianych).

Sposób wykonania:


Po oczyszczeniu ¶ciany szpary i nierówno¶ci wype³niamy zapraw± szpachlow±. Je¿eli od ¶cian odpada tynk skuwamy go, a ¶ciany pokrywamy zapraw± i wyrównujemy.

Nale¿y pamiêtaæ o zachowaniu szczeliny dylatacyjnej – kilku- lub kilkudziesiêciocentymetrowej grubo¶ci przestrzeni pomiêdzy gruntem a pierwszym rzêdem izolacji. Krawêd¼ takiej szczeliny wykonuje siê z mocowanych ko³kami rozporowymi do ¶ciany profili coko³owych. Montuje siê je do warstwy konstrukcyjnej przed montowaniem ocieplenia.

Do ¶ciany przyklejamy i ewentualnie dodatkowo mocujemy ko³kami warstwê styropianu lub we³ny mineralnej. Poziome warstwy uk³adamy mijankowo. Do styropianu u¿ywa siê ko³ków rozprê¿nych
o trzpieniu z tworzywa sztucznego. We³nê mocuje siê ko³kami
z trzpieniem metalowym.

Czekamy 2÷4 dni a¿ izolacja wyschnie. Nastêpnie nanosimy na ni± ok. 2 mm warstwê masy klej±cej. Na ¶wie¿o po³o¿ony klej wciskamy od góry do do³u paski siatki zbrojeniowej, z 10 cm zak³adem. Wa¿ne, aby na siatce nie utworzy³y siê ¿adne zagniecenia, i aby by³a ona zatopiona w masie klej±cej na ca³ej swej grubo¶ci. Siatka zbroj±ca przyklejona na jednej ¶cianie nie mo¿e byæ uciêta na krawêdzi naro¿nika - nale¿y j± wywin±æ na ¶cianê s±siedni± pasem o szeroko¶ci oko³o 15 cm, w taki sam sposób nale¿y wywin±æ siatkê na o¶cie¿a okienne i drzwiowe. W naro¿ach i innych miejscach szczególnie nara¿onych na uszkodzenia mechaniczne mocujemy profile z fabrycznie wtopionym pasem siatki, lub dodatkowe pasy siatki zbroj±cej u³o¿one uko¶nie w stosunku do g³ównej warstwy.

Czekamy min. 48 h i nanosimy warstwê gruntuj±c± o kolorze zgodnym z kolorem przysz³ego tynku. Po kolejnych 24 h mo¿emy nak³adaæ tynk. Nie nale¿y z tym zwlekaæ, gdy¿ tynk chroni termoizolacjê przed negatywnymi wp³ywami atmosferycznymi.
Wykonanie elewacji t± metod± na ¶redniej wielko¶ci domu jednorodzinnym zajmuje 15÷20 dni wykwalifikowanej ekipie.

- metoda lekka sucha

Sucha – nie wymaga zapraw, klejów i innych zawieraj±cych wodê materia³ów. Warstwy mocowane s± mechanicznie – przy u¿yciu ko³ków, ¶rub, gwo¼dzi, zszywek.

Ocieplenie sk³ada siê z:

- rusztu zamocowanego do ¶ciany. Mo¿e on byæ drewniany, aluminiow lub wykonany ze stali nierdzewnej. Szerzej omówiony w dziale ELEWACJE NA RUSZCIE,

- ocieplenia (we³ny mineralnej lub p³yt styropianowych), u³o¿onego miêdzy elementami rusztu. Czê¶ciej stosuje siê we³nê mineraln±, bo lepiej siê j± uk³ada miêdzy elementami rusztu, a dziêki sprê¿ysto¶ci wype³nia wolne przestrzenie i dopasowuje siê do nierówno¶ci pod³o¿a,

- ok³adziny elewacyjnej (np. winylowej, drewnianej, kamiennej, aluminiowej itp.). Oprócz elementów podstawowych ka¿dy system oferuje naro¿ne elementy wykoñczeniowe, okapniki i parapety, elementy do wykoñczenia otworów okiennych, kratek wentylacyjnych, osadzenia lamp itp. Szerzej omówione w dziale ELEWACJE NA RUSZCIE.

W³a¶ciwo¶ci:

- nie wymaga dok³adnego przygotowania pod³o¿a – wystarczy skuæ osypuj±ce siê tynki, a ewentualne nierówno¶ci pod³o¿a zniwelowaæ klinami lub podk³adkami podczas uk³adania rusztu;

- prace mo¿na prowadziæ praktycznie niezale¿nie od warunków atmosferycznych – nale¿y unikaæ prowadzenia prac w temp. poni¿ej -15°C i unikaæ zawilgocenia izolacji;

- prostota wykonania;

- trwa³o¶æ;

- ³atwo¶æ naprawy – ka¿d± warstwê lub element mo¿na zdj±æ, wymieniæ, naprawiæ i ponownie zamontowaæ;

- ze wzglêdu na specyfikê robót przerwy technologiczne nie s± konieczne;

Zastosowanie:

Nowe i stare budynki, niezale¿nie od technologii ich wykonania.

Sposób wykonania:

Po oczyszczeniu i wyrównaniu powierzchni mocujemy ruszt (jego rodzaj zale¿y od zastosowanej pó¼niej ok³adziny). P³yty uk³adamy szczelnie pomiêdzy elementami rusztu tak, aby nie powstawa³y szpary(dlatego odleg³o¶ci miêdzy elementami rusztu powinny byæ o ok. 3 mm mniejsze od wymiarów p³yt). Mocujemy je do ¶ciany przy u¿yciu ko³ków lub specjalnych ³±czników. Je¶li wierzchnia warstwa ¶ciany jest s³aba, lub p³yty mocujemy do ¶cian warstwowych, nale¿y u¿yæ d³ugich ¶rub które pozwol± na zamocowanie izolacji w warstwie konstrukcyjnej ¶ciany.

Je¿eli materia³em izolacyjnym jest we³na mineralna, nale¿y j± pokryæ warstw± wiatroizolacji.  Pomiêdzy warstw± elewacyjn± a wiatroizolacj± nale¿y pozostawiæ wentylacyjn± szczelinê powietrzn±, umo¿liwiaj±c± odprowadzenie na zewn±trz wody, która mo¿e przenikn±æ przez ok³adzinê. Konieczne jest tak¿e pozostawienie u do³u elewacji otworów, którymi woda ta wyp³ynie na zewn±trz.


Materia³y: elewacje.pl
Opracowanie: Redakcja








KOMENTARZE
Dodaj swój komentarz

Nick:

Wpisz kod z obrazka:

Kod nieczytelny?
Aktualnie brak komentarzy




PARTNERZY

   

|   O nas   |   Reklama   |   Kontakt   |   Dla producentów   |   Forum  
|   Nota prawna   |   Program partnerski dla hurtowni   |
|   Wpisz siê do bazy firm budowlanych   |   Wpisz siê do bazy firm handlowych   |
RST Supported by

Ta strona używa cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookie w przeglądarce.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

Dowiedz się więcej.. zamknij